فساد ، آسیب های روانی و خود کُشی
دردرون ارتش خارجی
قبل ازآنکه دامنۀ این بحث را به پایان بریم، نکات جالبی را درموردِ مشکلاتِ ناشی ازفساد و درد سرهای مربوط به ارتش ِامریکا، انگلیس و دیگران نیز باید بعرض برسانم :
منابع تحقیقاتی و برخی رسانه های ایالات متحده و بریتانیا، گوشه هایی ازفسادِ درونی ارتشِ این دو کشور را برملا ساخته اند. مثلاً، یکی ازروزنامه های امریکایی بنام " هافینگتن پُست" درماه های اخیرِ سال ۲۰۱۱م نوشت که " بعد از گذشت یک دهه از جنگ امریکا در افغانستان، در هرهشتاد دقیقه، یک کهنه سرباز امریکایی خودکُشی میکند... امریکا در آستانه ی شکست در نبرد علیه خود کشُی کهنه سر بازان و نظامیانِ این کشور است...هم موارد خود کشی و هم اقدام برای خودکشی به طور قابل توجهی بین کهنه سر بازان ِامریکایی، اززمانِ آغازِ فعالیت در جنگهای عراق و افغانستان افزایش یافته است ... ازسال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱م، هر سی وشش ساعت، تقریباً یک نیروی نظامی اقدام به خود کشی میکند. همچنین، یکهزارو هشتصد و شصت و هشت کهنه سر باز از دو جنگ عراق و افغانستان، تنها در سال ۲۰۰۹ دست به خود کشی زده اند.(۳۷۵)
یک آمارِمنتشرشدۀ منبع " پنتاگون " یا وزارتِ دفاع امریکا که توسط سایتِ انترنتی " شبکۀ خبررسانی افغانستان" درماه جون ۲۰۱۲به چاپ رسید، نشان میداد که تنها دریکصد و پنجاه و پنج روزِآغازینِ سال ۲۰۱۲ میلادی به تعداد یکصد و پنجاه و چهار سربازِامریکایی دست به خود کُشی زده اند. یعنی درهر روز یک سرباز جانش را بجان آفرین سپرده است. رادیو بی بی سی طی یکی ازبرنامه هایش درسال ۲۰۱۱ میلادی گزارش داد که : " عمده ترین تشویش و نگرانی سربازانِ امریکایی در جنگِ افغانستان، انفجارِ بمب های کنار جاده است. این انفجار ها، موجب میشوند تا سربازان، حسِ مردانه گی و حتا آله ی تناسلی شان را از دست بدهند، دلیل آن اینست که اینگونه انفجارها، بصورت خاص بالای قسمت های تحتانی وجودِ انسان اثر میگذارد و چون تعداد زیادی از سربازان از همین ناحیۀ بدن زخم بر میدارند، بنابر آن، به تدریج دچارِ بیماری روانی گردیده عاقبت، دست به خود کُشی میزنند. "
مدیرِیک مؤسسۀ امریکایی طی یک مصاحبه با " پرس تی وی " اظهارداشت : حال آسیب زدن به مردمِ بی گناه " کهنه سربازان اگر در ساحت ِمدرسه و بیمارستان در عراق و افغانستان فعالیت داشتند، دست به خودکشی نمیزدند... کهنه سربازان نمیتوانند با این احساسِ گناه زنده گی کنند..." (۳۷۶)
آژانس " آی. پی " نوشت که " در سال ۲۰۱۱ م به تعداد ۲۹۵ مورد ِخود کُشی سربازانِ امریکایی ثبت شده است و در سال ۲۰۱۲م، این رقم به ۳۴۹تن افزایش یافته است ...خودکُشی سربازانِ امریکایی درسال ۲۰۱۲حتی از کشته شدنِ این سربازان در اثرِ جنگ و انفجارات بیشتر بوده است ... مطالعات و بررسی های بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ میلادی حاکی از خود کُشی ۱۸ نفر از کهنه سربازانِ امریکایی در روز بود... این آمار، از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ میلادی، یازده درصد افزایش یافته است ... " (۳۷۷)
ناسازگاریهای روانی و ملاحظۀ بیرحمی ها و بیعدالتی ها درنظامِ خودکامۀ سرمایه داری امریکا، گهگاهی یک سلسله حوادثِ خونبار و دهشت انگیز را دردرونِ تشکیلاتِ ارتش و درخاکِ آن کشور نیز به بار می آورد. مثلاً ؛ رسانه های امریکایی درماه نوامبرِ سال ۲۰۰۹ میلادی گزارش دادند که شخصی بنام " نظال مالک حسن " که خود یک داکترروان شناس درارتشِ امریکا بود، با یک اقدامِ جسورانه درپایگاه نظامی امریکا واقع در " فورت هود " مربوط ایالتِ تکزاس، بالای سربازان و افسرانِ پایگاهِ مذکور با ماشیندارشلیک نمود و سیزده نفر را جا بجا به قتل رسانید و بیشتر ازسی تنِ دیگر را زخمی نمود.
حوادثی ازهمین قبیل، در درازنای سالهای گذشته نیز به کرات درقلمرو ایالاتِ متحدۀ امریکا رُخ داده است.
علاوه ازآن، مقام های امریکایی، مشکلات دیگری نیز با هزارها تن کهنه سربازِ خویش داشتند و دارند. مثلاً، " گوردون داف" سردبیرِ نشریۀ " وترنز تودی" درماه می ۲۰۱۳م به خبر نگارِ " پرس تی وی " اظهارداشت که : " دولت امریکا در بارۀ تعداد کهنه سربازانِ بی خانمان و هزینۀ جنگ هایی که به راه می اندازد، دروغ پردازی میکند." و " شان داناون" وزیرِ مسکنِ امریکا نیز طی سخنرانی در یک کنفرانسِ سالانۀ مربوط به " ائتلاف ملی برای کهنه سربازان بی خانمان" گفت : " وجودِ نزدیک به شصت هزار کهنه سربازِ بی خانمان در امریکا یک رسوایی ملی است . . . طرح ایدۀ وجودِ تنها شصت هزار کهنه سربازِ بی خانمان در امریکا حماقتِ محض است. فقط در شهر لس انجلس، بیست هزار کهنه سربازِ بی خانمان وجود دارد... ما در تمام ِطول ِزمستان، آنها را در هر گوشۀ امریکا دیدیم. شما بدون این که از کنارِ یک کهنه سربازِ بی خانمان عبور کنید؛ نمیتوانید به خرید یا رستورانت بروید..."
آقای " داف " گفته که " دولت امریکا نه تنها در بارۀ تعداد کهنه سربازانِ بی خانمان، بلکه دربارۀ هزینۀ جنگهایی که در سراسرِ جهان به راه می اندازد نیز دروغ میگوید . .. این جنگها، بیشتراز آثارِ مخربی که برای اقتصادِ امریکا دارند، هرقدر دموکراسی که دراین کشور وجود دارد را نیز از بین میبرند. . . آنچه که در این کشور جای دموکراسی ما را می گیرد، باندی از جنایتکاران است که واشنگتن را تصرف کردند..."
منابع امریکایی، گاهگاهی از رویداد های ضدِ اخلاقی مربوط به تجاوز به سربازانِ زن درارتشِ آن کشور نیزگزارشهای داشته اند. مثلاً، یک منبع مربوط به ادارۀ امورِ کهنه سربازانِ امریکا افشا نمودکه "از هرسه سربازِ زنِ امریکایی، یک نفر در دورانِ خدمت در ارتش، مورد آزار و اذیتِ جنسی قرار گرفته است و بیشترِ این افراد، اجازه ی شکایت در این خصوص را نداشته اند...خطرِ موردِ تجاوز قرار گرفتنِ سر بازانِ زنِ امریکایی حاضر در جنگ ِعراق، بیش از کشته شدن در حوادثِ تروریستی در این کشور بود... درسال ۲۰۰۳ از میان پنجصد زنِ شاغل در ارتشِ امریکا، بیش از سی درصد آنها موردِ تجاوز قرار گرفته اند... درسال ۲۰۰۶ میلادی، نزدیک به ۲۹۷۴ مورد تجاوز گزارش شد." دربرخی از گزارش های رسانه یی آمده است که " نظامیانِ زن درمناطقِ جنگی و پایگاه های نظامی ارتشِ امریکا، ازطرف همکارانِ شان، بویژه ازطرف افسران ِارتش موردِ تجاوزِ جنسی قرار میگیرند وافسرانِ متجاوز خطاب به سربازانِ مورد تجاوز با تهدید میگویند که اگرزبان به شکایت بگشایند، امورِ شاق و خطرناکی به عهده ی آنها گذاشته خواهد شد" درگزارشها همچنان آمده است که " آمارِ بالای تجاوز به زنان باعثِ ایجادِمشکلات ِروحی، روانی و جسمی شده و موجبِ گسترشِ افسردگی در بین زنان، بی معنا شدنِ زند گی، افزایشِ عملِ خودکُشی، افزایشِ طلاق، افزایشِ کودکان نا مشروع ، نا کار آمدی ارتش و غیره شده است"(۳۷۸)
باساس نشرگزارشی دروبسایتِ "خامه پرس" که بتاریخ بیست و سومِ ماه می ۲۰۱۳م صورت گرفت، " رپیکا " یکی از زنانِ شاغل در ارتشِ امریکا، طی یک مصاحبه اظهار داشته است که " دراوایل، ازطرف رهبرِ تیم اش به وی گفته شد که وقتی درنظام خدمت میکنی، باید این کارها {تجاوزجنسی} را تحمل کنی و وقتی بارِ دیگر موردِ تجاوز قرار گرفت، به قوماندانش که آنها تحت قومانده اش بودند، شکایت نمود و او نیز او را توهین نمود... بالاخره من، مرجعی برای شکایت نداشتم و نا گزیر این حالت را تحمل کنم... رپیکاهرویلا از سال ۲۰۰۶ تا۲۰۰۷ درافغانستان خدمت نموده است. "
باساس گزارشِ خبرنگارِ بی بی سی که درماه جون ۲۰۱۳م به نشرسپرده شد، یکی ازکهنه سربازان مربوط به سپاهِ تفنگدارانِ دریایی امریکایی بنام " جرامایا آربوگست " گفته است که " دوسال ازپیوستنم به سپاهِ تفنگداران ِدریایی گذشته بود که یکی از مسوولان ِ مافوقم به من تجاوز کرد. ازآن لحظه، رویای من مثل تُنگ بلوری شکست و هزار تکه شد، آنقدر افسرده و مضطرب شدم که زنده گی برایم تیره و تار شد. آن افسرِ مافوق، رویای مرا دزدید، آنقدر شکسته و مایوس شدم که بالاخره در سال ۲۰۰۶ از نیروی دریایی باز نشسته شدم.. . سال ۲۰۰۹ بود. تنها چند ما ه از ازدواج دومم گذشته بود. دور و برَم همه چیز خوب بود، اما یک دفعه احساس کردم دیگر تاب و تحملم تمام شده...طاقتم طاق شده بود. یک روز ازماهِ اکتوبر، {سلاح گرم} کلت ۹ ملی متری را برداشتم و گذاشتم وسط قفسۀ سینه و ماشه را کشیدم، بعد که بهوش آمدم فهمیدم ... دستم لرزیده و گلوله به جای قلب، ستون فقراتم را شکافته، ازآن روز فلج شدم..."
وزارتِ دفاع امریکا (پنتاگون) درماه های اولِ سال ۲۰۱۱میلادی رسماً گزارش داد که "مواردِ تجاوزجنسی در میان سربازانِ زن درعراق و افغانستان نسبت به سالِ قبل، بیست و شش در صد افزایش داشته است ."
روزنامۀ نیویورک تایمز درمیانۀ ماه مارچِ سال ۲۰۱۲ میلادی خویش نوشت که " شصت و پنج در صد زنانِ ارتش امریکا مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند..." حتا برخی منابع مطلع اظهار داشتند که فرماندهانِ ارشدِارتشِ امریکا، شرایطی را درمیانِ نظامیان ایجاد کرده اند که زمینه را برای چنین تجاوز های غیر اخلاقی علیه سربازانِ زن مساعد میسازد. وزارت دفاع امریکا یکبارِ دیگردرماه می ۲۰۱۳م رسماً اعلام نمود که " بیست و ششهزار تن از اعضای ارتشِ امریکا در سال ۲۰۱۲ مورد سؤاستفاده های جنسی قرار گرفته اند. این درحالی است که درسال ۲۰۱۱، این آمار نزده هزار تن بوده است ... "کارل لوین " رییس کمیتۀ نیرو های مسلح سنا، روزسه شنبه در یک جلسۀ استماع گفت طبق بر آورد این گزارشِ پنتاگون که براساس مصاحبه با افرادی گمنام انجام شده، روزانه بیش از هفتاد مورد حملۀ جنسی به پرسنل نظامی مربوط میشود... "
رسانه های داخلی و خارجی ازقولِ یک منبع وزارت دفاع امریکا درماه دسامبرسال ۲۰۱۳ میلادی افشا نمودند که " آمارِ تجاوزاتِ جنسی درسراسرِ اردوی امریکا، حدود پنجاه درصد نسبت به سال ۲۰۱۲م افزایش یافته است ." منبع وزارت دفاع امریکا علاوه نمود که " درسال مالی ۲۰۱۳ که از اکتوبر۲۰۱۲ آغازشد، دراردوی امریکا بیش ازپنجهزارموردِ تجاوزِ جنسی گزارش شده است ... این اطلاعات درمقایسه با یک ارزیابی که پیشتر منتشرشده است، نشان میدهد درنُه ماه اولِ سالِ جاری میلادی، مقدارِ حملاتِ جنسی در اردوی امریکا چهل و شش در صد افزایش یافته است . "
گفته شد که همین اکنون به تعداد دوصد هزارسربازِ زن درارتشِ امریکا مشغولِ خدمت هستند. احتمالاً، مسایل و حوادثِ تکان دهنده ترِدیگری نیزدردرونِ ارتشِ این کشورمیگذرد که از انتشارآن به بیرون جداً جلو گیری بعمل می آید.
سایت الکترونیکی " افغان پیپر"، بتاریخ هفدهم ماه حوت سال ۱۳۹۳ خورشیدی، مطلبی را درهمین مورد، ازقول خبرنگار "بولتن نیوز" و " برنامۀ تلویزیونی " راشا تودی " به نشر رسانید که بی مورد نخواهد بود هرگاه بخشهایی ازمطلب نشر شده را در اینجا درج نماییم:
"... زنانی که درنیرو های مسلح امریکا خدمت میکنند و اکنون درکشورهایی همچون افغانستان وعراق حضور دارند، بیشترازآنکه درجنگ، هدفِ گلولۀ دشمن قرارگیرند، ازطرف همرزمانِ خود در معرضِ تعرضِ جنسی هستند.... تجاوز به زنان درارتشِ امریکا درحالیست که مسوولان از افزایشِ این آمارابراز نگرانی کرده اند و بررسی ها نشانگرِ آن است که یک سوم از زنان ارتشِ امریکا هدفِ تجاوزِجنسی مردانِ ارتشی خود قرار گرفته اند... آمارهای رسمی دولت امریکا نشانگرِ آنست که ازهرسه زن در ارتشِ امریکا، یکی هدف تجاوز به عنفِ نظامیان قرار میگیرد... زنانی که هدفِ تجاوزقرارمی گیرند، معمولاً ازطرف فرماندهان و رده های بالاترِ ارتش تهدید میشوند، جرأت پیدا نمیکنند چنین مواردی را گزارش کنند... زنان پانزده درصدِ نیرو های ارتشِ امریکا را تشکیل میدهند... احتمالِ تجاوز به عنف به آنها درمناطقِ جنگی حتی چهاربرابر میشود. تجاوز جنسی در ارتش امریکا مشکلی است که روز به روز بدترمیشود... دریک نظر سنجی منتشر شده درسال ۲۰۰۳ که توسط دانشگاهِ آیووا و با بودجۀ دیپارتمنتِ دفاع امریکا انجام شد، از میان ۵۰۰ زنِ شاغل درارتشِ امریکا، بیش از ۳۰ درصدِ آنها مورد تجاوز قرارگرفته یا تجاوز به آنها ناکام مانده است و این درحالیست که دیپارتمنت دفاعِ امریکا درگزارشِ سالیانۀ خود درسال ۲۰۱۰، تخمین زد که علی رغمِ گسترده گی تجاوزاتِ صورت گرفته در ارتشِ امریکا، نود درصد ِ این تجاوزات گزارش نمیشود... جالب اینجاست که کمیتۀ کاری که وزارت دفاع دوسال پیش برای بررسی موارد تعرضاتِ جنسی در ارتش تشکیل داده بود، هنوز اولین جلسۀ خود را تشکیل نداده است..."
این رسوایی های اخلاقی البته مزید برعصیانهای گاه و ناگاهِ برخی ازسربازان و افسرانِ ارتشِ امریکا ست که هرعصیان و تمردِ مسلحانه، تا امروز،جانِ دها امریکایی را گرفته و میگیرد. درردیف ده ها عملِ عصیانگرانۀ خونین در ایالات متحدۀ امریکا، یکی از افسران سی و چهارسالۀ ارتشِ آن کشور بنام " آرون آلکسیس"، درماه سپتمبر ۲۰۱۳م، اقدام به تیراندازی دریکی ازپایگاه های دریایی امریکا درحومۀ واشنگتن نمود که دراثرِ آن، باساس گزارشهای منابع دولتی، بیشتر ازدوازده نفرکشته شدند. این رویداد ها، بالذات، نشان دهندۀ بیماریهای روانی جامعه و نا بسامانیهای نظام سرمایه داری را برملامیسازد.
گزارشهای دیگری نیزدرماه جولای ۲۰۱۳م به نشررسیدند مبنی براینکه " شمارِکهنه سربازانِ انگلیسی که درسال ۲۰۱۲م مرتکب خودکُشی شدند، بیست درصد بیشتر از تعداد سربازانی است که این کشور درسالِ گذشته درجنگ افغانستان ازدست داد... بیست و یک سرباز و بیست ونه کهنه سرباز درسال ۲۰۱۲م خودکُشی کردند و این درحالیست که تنها چهل نفرانگلیسی در {عین زمان} درجریان نبرد درکشورِافغانستان جانِ خود را ازدست دادند... آمارِ وزارت دفاع انگلیس نشان میدهد شمارِسربازانِ این کشور درافغانستان که دچاراختلالِ تنش زای پس ازفاجعه شده اند، ظرف سه سال، بیش ازدو برابر شده است. تعداد سربازانی که درسال ۲۰۰۹ با این اختلال رو برو بودند، یکصد و هشت نفر بود و این رقم در سال ۲۰۱۲ به دوصد و سی ویک نفر رسید... "
درعین حال، یکی ازنشریه های الکترونیکی ازقولِ منابع روسی نوشت : " ... شماری ازاین افراد {کهنه سربازانِ روسی} که اکنون درسنین ۵۰-۶۰ سالگی بسر میبَرند به انواعِ مختلف ِبیماری های روانی دچار بوده و تحتِ مراقبت های پزشکی در شفاخانه های مخصوص بسر میبرند. تعداد دیگری از این سربازانِ قدیمی ارتشِ سرخ با آنکه همراه با خانواده های خود در خانه زندگی میکنند، به یک سلسله اختلالات و عوارضِ روحی – روانی ناشی از مشاهدۀ صحنه های ترسناک و دلهره آورِ جنگِ افغانستان دچار میباشند و از لحاظ روانی هنوز سلامتِ از دست رفتۀ خود را باز نیافته اند..." (۳۷۹)
این بیماریهای روانی، به سراغِ کهنه سربازانِ کانادایی نیزرفته است. چنانکه جنرال " تام لوسن " وزیرِدفاع کانادا درماه دسامبرِ سال ۲۰۱۳ میلادی، ضمن یک سخنرانی به مناسبتِ خودکُشی چهار سربازِ ارتشِ آن کشور گفت : " اگر ازناراحتی های دستگاهِ عصبی خود رنج میبرید، افسرده و یا عوارض پس ضربه های روانی شما را اسیرکرده، فوراً اقدام به مراجعه به پزشکِ متخصص نمایید."
وباز، بتاریخ ۱۵ ماه مارچ ۲۰۱۵میلادی، یک نشریۀ کانادایی (ده استار) ازقولِ منابع پارلمانی این کشور نوشت که :" " ازسال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴ میلادی به تعداد ۱۶۰ کهنه سربازکانادا دست به خودکشُی زده اند که این تعداد، بیشترازتلفاتی است که درجنگ افغانستان صورت گرفت."
این رویداد (خودکُشی چهارسرباز) و سخنرانی وزیردفاع کانادا، سنگینی بیماری های روحی و روانی ناشی ازجنگ درافغانستان را برملا میسازد. طوریکه درصفحاتِ قبلی تذکرداده شد، کانادا از زمرۀ آنعده اعضای پیمان ناتواست که به تعداد دو هزار و پنجصد تن از سربازانش را پس از سقوطِ امارتِ گروه طالبان به افغانستان فرستاد وآنها را بصورت عمده، درولایت قندهارکه بیشتر از همه جا، منطقۀ خطرناک محسوب میشد، جا بجا نمود.
نشریۀ " تاگس شپیگل برلین" نیز بتاریخ بیست و هفتمِ ماه نوامبرِ۲۰۱۳م، موضوع مربوط به اختلال های روانی کهنه سربازانِ آلمانی را را افشا نمود. این نشریه نوشت که : " حدود بیست در صد کل ِ سربازانِ آلمانی که در افغانستان مستقر بودند، با تجربیات آسیب زا به آلمان برگشته اند. . . عواقبِ چشمگیرِ ماموریتِ سربازانِ آلمانی در خارج از این کشور، در یک سطح استرس [افسرده ګی] بالا قرار دارد. بدیهی است که افزایش عظیم در آغاز خطر مبتلا به بیماری اضطراب و اختلال، شروع وابسته گی به الکل است که تحقیقات نشان داده است ... سالها ست که تعدادی از این سربازان، پس ازاختلالِ ذهنی، ( استرس پس از سانحه) از یک بیماری روانی شدید با درد و اضطراب رنج میبرند..."
روزنامۀ "هشتِ صبح" کابل نیزبتاریخ پانزدهم ماه جدی سال۱۳۹۳خورشیدی به نقل از رادیو " ویچه ویله " آلمان نوشت که : " ... ارتشِ آلمان تا میانۀ ماه اکتوبر۲۰۱۴م، ۱۵۲ تن مبتلا به اختلالات روانی بعد از واقعه را شناسایی و درج کرده است. شمارِاین افراد در سال پیش، به ۱۴۹تن میرسید.... این، درحالیست که درسال ۲۰۱۲م شمارِ بیماران، پیهم روبه افزایش بوده ورقمِ آنان به ۱۹۴ تن رسید... نشانه های اختلالات روانی بعد از واقعه، درسالِ اول بعد از بازگشت از ماموریت، ممکن است نمایان شوند، نشانه هایی مانند کابوس درخواب و اضطراب..."
" پایگاه خبروعکس" جمهوری اسلامی ایران به نقل از(ان- تی وی) نوشت که " ارتشِ آلمان در نظر دارد که برای مقابله با این معضل، ابتدا اقدامات ِپی گیرانه را در اولویت برنامه های خود قرار دهد که تحقیق و آزمایشاتِ کامل ِسربازان پیش از استخدام، از جملۀ این تدابیر میباشد. . . مطالعاتِ انجام شده حاکی از آنست که بیش از دو سوم از سربازان دچار اختلالِ توسعه یافتۀ استرس (تشوشات) شده اند ... به گزارش (دی. ولت)، بنابر گزارشات ِ ارتشِ آلمان، در سال ۲۰۱۲ در مجموع، ۱۱۴۳ سرباز اعزامی مبتلا به استرس تحت ِدرمان قرار گرفته اند..."
(ادامه دارد)
