تردیدی نیست که دولت افغانستان در مبارزه علیه تروریسم بیکاره و ناتوان است. اما انگشت گذاشتن روی بیکاره‌گی دولت در این عرصه و نقد آن، بدون موضع گیری روشن، صریح و قاطع بر ضد امپریالیسم امریکا و ناتو، مضحک است.
وقتی دولت پوشالی را نقد می‌کنید باید از آنهایی شروع کنید که یک چنین دولت فاسد را بر گرده های مردم سوار کرده است. فهم این موضوع ساده،"هر کی نان دهد فرمان دهد"، اساساً نیازی به سواد داشتن ندارد. به گفته انگلیس ها common sense است. باسوادی،که این را نمی‌داند باید به مردم عام کوچه و بازار گوش کند و از آنها بیاموزد. همه‌ی ما میدانیم که چیزی کم دو دهه از حضور امریکا و ناتو در افغانستان می‌گذرد. سقوط برق آسای امارت اسلامی را در ظرف چند روز، همه شاهد بودیم. دوام جنگ امریکا و ناتو بر علیه تروریستان را هم طی این مدت دیدیم، جنگی که نتیجه‌ی آن را امروز شاهد هستیم (توانمندی تروریستان طالب در کشتار مردم) .
امروز می بینیم که امریکا و ناتو هر دو، در غیاب قربانیان تروریسم، با طالبان بر سر میز مذاکره می‌نشینند و در پشت در های بسته به توافق می‌رسند. در نتیجه آنها با دست باز جنگ را به درون شهر، بازار، مسجد، تکیه خانه، مکتب و شفاخانه می‌آورند، جنگی که در آن بر اطفال نوزاد هم رحم نمی‌کنند و میکُشند. با اینحال، آیا شما واقعاً باور دارید که این دولت پوشالی زیر فرمان امریکا به اراده خود می‌تواند از این جنگ و کشتار جلوگیری کند؟ دولتی که از بند بوت سربازانش گرفته تا خوراک و پوشاک و اسلحه، محتاج امریکا و ناتو است، امریکای، که دولت دست نشانده خود را وادار می‌سازد و زیر فشار قرار می‌دهد که با تروریستان صلح کند، زندانیان شان را از زندان رها سازند، با اینحال، آیا شما واقعاً خیال می‌کنید از دست این دولت پوشالی کاری بر می‌آید که شما در صدد نقد آن هستید؟ شاید پاسخ این باشد که دولتی که نمی‌تواند از شهروندان خود دفاع کند، باید گور خود را گم کند و استعفا دهد. در آن صورت بازهم، آیا شما واقعاً به این باورید، دولتی که زیر سایه امریکا تشکیل خواهدشد، بدون در نظرداشت خواست امریکا، امریکای که اساساً اراده ندارد بر ضد تروریستان، جنگ فیصله کن صورت گیرد، کاری بهتری از دست اش بر خواهد آمد؟ یا شما نیت آزرده ساختن امریکا و ناتو را ندارید؟ فقط می خواهید امریکا دست از غنی بردارد و بر سر دلقکی از قوم و تبار شما سرمایه‌گذاری کند؟
کسانی که واقعاً اراده داشته باشند بر ضد طالبان تروریست مبارزه کنند، عوام فریبی نکنند. کوشش نکنند میخ را از سر پهن آن به دیوار بکوبند. باید کار شان را از نقد آنهای شروع کنند، که یک چنین دولت فاسد را بر گرده های مردم سوار کرده اند و سوار می کنند. باید صدای اعتراض شان را با صراحت و قاطعیت بر ضد امریکای غارتگر و ناتو بلند کنند و برنامه های شیطانی شان را افشا کنند. در غیر آن به باور من، این شعارها نه تنها مضحک، بلکه ریاکارانه اند و به نحوی در قالب رقابت ها و بازی های قومی و تباری می توانند معنا شوند.
از این نظر آن عده افغان های که شهروندان کشورهای غربی اند و پاسپورت های اروپایی و امریکایی دارند، داخل افغانستان را بگذارند به جوانان برومند حاضر در صحنه و خود با استفاده از حقوق شهروندی خود، روی برنامه‌ی کار کنند که در اثر آن دولت های غربی زیر فشار قرار داده شوند، صدای اعتراض شان را با صدای مردم کشور های غربی ( مالیه دهندگان این دولت ها) یکجا سازند، تا در زیر فشار ذهنیت عامه سیاست های خود را در قبال مردم افغانستان تغییر دهند.
اکر کسانی حاضر اند در این عرصه کاری منظم و دوامدار کنند، من یکی از سپاهیان خواهم بود.
